پنجشنبه، اردیبهشت ۰۸، ۱۳۸۴

قفس

پرنده پرنده است
پرنده اما در قفس هم، زندگی می کند و نغمه سر می دهد

شیر شیر است
شیر اما در قفس هم، زندگی می کند و نعره سر می دهد

انسان انسان است
انسان اما در قفس، پرنده نیست تا نغمه سر دهد، مرثیه می خواند و مویه می کند.
انسان اما در قفس، شیر نیست تا نعره سر دهد، در خود فرو می رود و فرو می ریزد.

انسان انسان است.
گناهی ش نیست.

انسان در قفس است.
گناه این است.

8 اردیبهشت 1384
تقدیم می شود به عمران صلاحی