زورافزایی سیاسی

... امروز کسی را روی کاناپه نمی‌نشانیم و به جاش یک خبر جدی را می‌خوانیم و تحلیل می‌کنیم و راهکار می‌دهیم و نسخه می‌پیچیم. به این خبر توجه کنید:

«لايحه عضويت ايران در آژانس جهاني مبارزه با زورافزايي به منظور گسترش حضور فعال در سازمان‌ها و مجامع بين المللي و بهره گيري از آن در جهت تامين منافع ملي و تحقق هر چه بيشتر همگرايي منطقه‌اي و بين المللي، از سوي رييس‌جمهور براي طي تشريفات قانوني تقديم مجلس شد.»

به نقل از ایسنا 

 

راهکارها

با توجه به عضویت ایران در "آژانس مبارزه با زورافزایی" راهکارهای زیر را ارائه می‌دهیم.

• - برای ریاست این آژانس حسین رضازاده پیشنهاد می‌شود. که تا به حال بیشترین زور را زده و با زورافزایی و زورآزمایی و زور زدن و باقی زورها به خوبی آشناست.
• - همچنین حسین رضازاده چون کارشناس بین‌المللی زور است ... می‌تواند یک پدافند غیرعامل برای مبارزه با زورافزایی طراحی کند.
• - اسفندیار رحیم مشایی به این خاطر که تنها مسوولی است که وزارت امور خارجه از بیشتر سفرهای خارجی رسمی و نیمه‌رسمی او خبردار نبوده و این یعنی زورش خیلی زیاد است، دعوت به همکاری شود تا برای جانمایی نصب پدافند غیرعامل در منطقه (و جنگل‌ها و کوه‌های شمال و هند و تبت و کجا و کجا) اقدام کند. 
• - نیروی انتظامی اراذل و اوباش را برای شناسایی مناطق زورگیری شهری و بین شهری استخدام کند.
• - […]

مانیفست مبارزه با زورافزایی

علاوه بر مسابقات قوی‌ترین مردان ایران، مسابقاتی طراحی شود که در آن سیاستمدارهای ایران و جهان شرکت کنند، با نام "زورافزاترین سیاستمدارهای ایران و جهان".

خیال کنید ایران و آمریکا و روسیه و چین و فرانسه و انگلیس و آلمان و اندونزی و آرژانتین و... در این مسابقه شرکت کرده‌اند. 

برنده‌ی مسابقه هم کسی است که بتواند بیشترین زور را بزند. منتها مشخص است که به هر حال آمریکا بیشترین زور را می‌زند تا وتو کند و برنده شود. روسیه هم تقلب می‌کند و دوم می‌شود. چین هم همه چیز را فیلتر می‌کنند تا کسی نتواند دسترسی داشته باشد، در نتیجه سوم می‌شود.

در نهایت، بعد از این‌که برندگان مشخص شدند، باقی کشورها مثل گامبیا، اندونزی، تونس، لیبی و دیگر غول‌های اقتصادی و نظامی جهان به صورت دوره‌ای با برندگان زورافزایی مبارزه می‌کنند.

اگر گفتید جایگاه ایران در این مسابقه کجاست؟

برگزارکننده؟ برنده؟ نایب قهرمان؟ بازنده؟ تماشاچی؟ نه‌خیر. 

 

پاسخ: نماینده‌ی ایران در مسابقات وسط مسابقه متوجه می‌شود که از سمتش برکنار شده. به همین سادگی.

نسخه

هیچ‌چیز زورکی نیست جز پذیرفتن این‌که هیچ چیز زورکی نیست.

 منتشرشده در روزنامه‌ی اعتماد، دوره‌ی جدید، 22 تیر 90، شماره‌ی 2110 
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در وبلاگ بازنشر می‌کنم.)