امروز که آمدیم بساط کاناپه را راه بیندازیم، دیدیم جلوی دفتر روزنامه شلوغ شده و تجمع کرده‌اند. روی پلاکاردهایی هم نوشته بودند: «[...]»، «[...]»، «[...]» و...
اما جریان چه بود؟
گویا دیروز روزنامه‌ی اعتماد در صفحه‌ی اول خود تیتر یک زده بود: «دست رد ایران بر سینه‌ی هیلاری کلینتون»
که این تیتر اعتراض جمعی از دلاوران و دل‌نگرانان عرصه‌ی بین‌المللی را در پی داشته. این دلاروان با تجمع مقابل روزنامه می‌پرسیدند: «چرا دست رد؟» و توضیح دادند: «با توجه به وضعیت منطقه، خاورمیانه و جهان، واقعا چرا؟»
یک مقام مسوول روزنامه با حضور در وسط مردم گفت: «من پیگیری می‌کنم.»
مردم گفتند: «نمی‌شه که با دست پس بزنید، با پا پیش بکشید. خودمون پیگیری می‌کنیم.»
مقام مسوول هم هر چی دست دست کرد دید نمی‌شود کاری کرد.
غائله چطور خوابید؟
این قضیه تبدیل به غائله‌ای شده بود که بیدار شده بود و هر کاری می‌کردیم نمی‌خوابید. بله. خطر از بیخ گوش ما، کشور، منطقه، خاورمیانه و جهان گذشت. چون اگر این تیتر به گوش شوهر خانم هیلاری کلینتون می‌رسید باعث دردسر می‌شد. البته شانسی که ما آوردیم این بود که ترجمه‌ی این تیتر به زبان فرنگی می‌شود:
Iran rejected the Va Gheireh on Hillary Clinton
یکی از تحلیل‌گران در این باره به خبرنگار سی‌ان‌ان گفت: «سوال این‌جاست که چرا ایران ریجکت می‌کند. من وقتی در ایران بودم موقعی که تلفن زنگ می‌زد و یکی می‌خواست رد تماس کند، می‌گفت فلانی را ریجکتد کردم. به نظر من ایران دارد خانم کلینتون را رد تماس می‌کند. منتها هر چه در گوگل سرچ کردم نفهمیدم Va Gheireh یعنی چه و کجاست دقیقا.»
اوباما چه گفت؟ علی‌آبادی چه گفت؟
آقای اوباما نیز در واکنش به این تیتر گفت: «Chera? Chera in harf ro mizanid? Mage khodetoon Vazir nadarid?»
آقای محمد علی‌آبادی نیز که مدتی سرپرست وزارت نفت بود گفت: «هلو هانی. هاو آر یو؟ دیس ایز ئه بیوتیفول نیوزپیپر اند بیوتیوفول اند هات تیتر یک، هانی. در ضمن آی لاو یو پی ام سی.»
نسخه
ما اصولا در مطالب‌مان، به هر عضوی از اعضای بنی‌آدم اشاره کنیم و دلیل هم بیاوریم که بنی‌آدم اعضای یکدیگرند و فرقی بین این عضو و آن یکی عضو نیست، دبیر تحریریه، سردبیر و مدیرمسوول سریع با قلم قرمز دورش خط می‌کشند و حذفش می‌کنند. شما تصور کنید ما یک همچین اشاره‌ی مستقیمی، حتا خیلی غیرمستقیم، به یکی از اعضای بنی‌آدم، روی کاناپه به کسی می‌کردیم، مگر می‌شد منتشرش کرد؟ همه با هم با خودکار قرمز می‌افتادند به جان مطلب و حذفش می‌کردند. اما حالا همین قضیه‌ی دست رد و این موضوعات ادبی به عنوان تیتر یک روزنامه چاپ شده. محض اطلاع شما عرض کنم که اندازه‌ی حروف ستون کاناپه لوتوس 10 است. در حالی که چشم شیطان کور تیتر یک روزنامه با فونت تیتر که فونت خیلی درشت و توپری محسوب می‌شود و با سایز 80 منتشر می‌شود... 10 کجا، سایز 80 تیتر کجا. هی هی. بگذریم. اجازه بدهید بی‌خیال شویم و برویم یک لیوان آب یخ بخوریم تا عصبانیت‌مان بخوابد.
منتشرشده در روزنامه‌ی اعتماد، دوره‌ی جدید، ستون کاناپه، 8 آبان 90، شماره‌ی 2298
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در وبلاگ بازنشر می‌کنم.)
(طنزها را همان‌طور که در مطبوعات منتشر می‌شود، با حذف و تعدیل، در وبلاگ بازنشر می‌کنم.)
